چهارشنبه بارونی

امروز یک روز بارونی بود.کوچولوی من که چندروزی مریض بود وازخونه بیرون نرفته بود منم که فعلا استراحت مطلقا...حوصله دوتایی مون توخونه سر رفته انگار از همدیگه خسته شدیم دلم نمیخواد بهونه های همیشگی وتکرار کنم ولی مامانم قبول کن نبودن خوانواده ام تو این شهر خیلی سخته شاید اگراونهااینجابودن اینقدر تنها نبودیم ولی خداروشکر که تورودارم عسلکم..روزهای بارونی خیلی دلگیرن /آدم دلش میخواد بره زیر بارون قدم بزنه ولی حیف/..............